Ze świadomym rodzicielstwem u mnie jest tak, że wierzę w sens budowania relacji rodzinnych, w których dostrzega się siebie nawzajem, okazuje się sobie szacunek i daje empatię oraz wspiera się odpowiedzialność osobistą i samodzielność.

Można nie wierzyć w Boga, można wyznawać różne religie, dla mnie ważne jest to, by być prawdziwym w tym w co się wierzy!

Perfekcjonizm to dwudziestotonowa tarcza, którą dźwigamy, przekonani, że nas ochroni, podczas gdy w rzeczywistości ma nas osłaniać przed wzrokiem innych ludzi.

Są pewne działania, które mogą blokować empatię. Gdy doświadczam czegoś dla siebie ważnego i mam w sobie różne emocje, o których chcę komuś opowiedzieć, to wtedy najlepszym co mnie może spotkać, to bycie wysłuchaną. Jeśli zamiast przestrzeni do mówienia o sobie, dostaję jedną z blokad (doradzanie, litowanie się, itd.) to wycofuję się z kontaktu. Jest… Więcej »

Widzę, że kroczę coraz odważniej, będąc w kontakcie ze swoją autentycznością.
Droga do odwagi to widzenie siebie w prawdzie i pokazywanie tej prawdy o sobie innym.

O tym dla mnie jest to zdjęcie, o tym co czuję w chwili wyboru!

Bardzo przejmujące są dla mnie słowa : „nasz duch zostanie złamany”.
Obrazuje mi to ogrom krzywdy jakiego można doświadczy ze strony innych, cynicznych, oceniających ludzi.
I tak jak jedni ludzie mogą nas „złamać” tak inni mogą nam pomóc się „skonfrontować”.

Dzięki temu, że dałam sobie szanse na dowiedzenie się więcej o NVC i z zaangażowaniem trenowałam kolejne kroki oraz zaczęłam dostrzegać potrzeby i uczucia, dokonała się we mnie zmiana.

Jako zagrażające życiu pełnym sercem widzę strategie jakie się u mnie pojawiają, gdy ich źródłem jest perfekcjonizm.

Zauważam, że w sytuacji gdy na czymś mi bardzo zależy, pojawia się we mnie sporo lęku, o to czy się uda.

To co się staram teraz pokazać, to punkt wyjścia z jakiego staram się startować , gdy planuję coś wyjaśniać z dzieckiem.

Towarzyszy mi wtedy ciekawość tego jak to jest u niego, zgoda na jego “NIE!”, otwartość na zmianę perspektywy i chęć porozumienia.